OĞLUM İYİ Kİ DOĞDUN
"Tedavim bitip, iyileşinceye kadar sosyal medyada hiç fotoğraf paylaşmıyacağım demiştim ama bana yaptığınız bu güzel sürpriz karşısında kendi kendime verdiğim bu sözü bozuyorum"demişti oğlum.Tam da o gün sondan ikinci radyoterapisini almış akşam üzeri hastaneden çıkmıştık.Ben de" Gel güzel bir yerde istediğimiz yemekleri yeriz" dedim. Yüzüme baktı"bu kadar mı ?"dedi.Hastalığın getirdiği psikolojik etkenler yakışıklı mı iyice duygusallaştırmış ve hassaslaştırmıştı. Bizde "evet"dedik.Oysa bütün üzüntü ve koşturmalarımız içerisinde günler öncesinden doğum günü için organizasyonunu yine yapmıştım.Oğlumun bütün doğum günlerinde sürpriz yapmayı çok seviyorduk zaten.Yüzünde beliren mutlu bir tebessüm bizim için dünyanın en büyük ödülüydü aslında. Ama o arada ben arkadaşlarıyla mesajlaşıyor, son rötuşları hallediyorduk. Doğum günü pastasının geldiğini mesajla öğrenince;kalkalım, başka bir yerde de çay içeriz dedim ve oğlumla birlikte çay bahanesiyle