HİÇ BİR ŞEY TESADÜF DEĞİLDİR

Ümit etmektir yaşamak. Yaşamak inanmaktır belki. Kim bilir yaşamak; en sevdiğini düşünmek, ya da ne bileyim, yaşamak paylaşabilmektir. Karşılık beklemeden sevmektir. İnsanı sevmek değildir sadece, hayatı bütüncül kılan doğada varolan diğer canlılara ya da varlıklara da  kalbinde yer açabilmektir mesala. İşte böyle başlar, hayata tutunmaya çalışan evladını toprağa veren bir annenin hikayesi.                                                                                                                                            Merak etmeyin, acılı cümleler yazmayacağım. Acılarımı ben yüreğimde hep yaşıyorum zaten. Ama ihtiyacı olan  insanlara, eğer başarabilirsem yeri ve zamanı geldiğinde çare olmayı da bilmek lazımdır diye düşünüyorum. Ümit etmeye çalışıyorum, başka yüzlerin tebessümünde  “DENİZ’DEN DAMLA” olabilir miyim diye?  Sevgiyle ve sağlıkla kalın. ❤️🌹❤️

Ünlü Yunan filozof ve giz bilimci Pisagor “evren sayılardan oluşmuştur” diye söylemiştir. Hiç bir şey tesadüf değildir demiştim, blog yazılarıma başlarken. Gerçekten hiçbir şey tesadüf değil.        Ama o tesadüflerin her zaman ne anlama geldiğini bilemiyoruz. Bir kaç zamandır hep düşündüğüm bir şey var. Paylaşmak istediğim. Tek sayılar; Denizciğim normal şartlarda aşırı ders çalışmaktan kıl dönmesi sorunu yaşıyordu. Biz de yıl sonu bitirme sınavlarından sonrası İçin hastaneden  3 Temmuza ameliyat İçin randevu almıştık.Tabii kıl dönmesi ameliyatı olamadı yavrum, çünkü bu kanser süreci ile bizim unuttuğumuz bir tarih oldu ama, yine 3 Temmuz da kanser teşhisi kesinleşti. İlik nakli bahanesiyle gönderildiği Ankara’ya 3 Aralık’ta gittik ve 3 Ocak 2019 da hayatını kaybetti.Son bir şey daha oğlumun adı bir sokağa verildi .İşte sokak tabelası değişim töreni de 3 Ekim 2019 da oldu. Elbette ki biz bu tarihlerin hiç birinde belirleyici olamadık,  anladığınız gibi.  Sayıların sırrı nedir tam bile

Hayaller kurardık; çok yıllar sonraya, henüz inşa edilmemiş evlere ve doğmamış çocuklara dair. Öyle zengin oluruz diye değil, alın terimizle, emeğimizle bir şeyler yaparız diye. Güzel günler görürsek eğer, şükrederdik hayallerimize. İnsanca isteklerimiz gençliğimizi yansıtırdı. İyi bir okulu bitirirsek iyi bir meslek sahibi oluruz diye. Ya da ne bileyim ünlü bir yazar, şair veya ünlü bir sporcuyla tanışmak, bir futbol maçını yerinde izlemek gibi. Ne kadar içten ve insanca isteklerimiz vardı bizim aslında. Çalışıp hayalini kurduğum, gelecek vadettiğini  düşündüğüm bir Fakülteyi kazanmıştım. Hemde her yıl yaklaşık üç milyon gencin katıldığı sınavda yüzde ikilik bir sıralamayla hayallerime giden yolu açmıştım. İyi şeyler yapıyordum geleceğe dair. Siz kendinizi ödüllendirir misiniz? Şimdi okuyorsanız, bu yazıya cevabınız biliyorum evet olacak.                                                         Ailelerimiz de tıpkı bizim gibi. Çünkü çocuklarının hayallerini gerçekleştirmesinden başka n