MAZİ

Pirinç ayıklanırdı evlerde yemeğin yanına pilav, ya da dolma içi için. Kese kağıdıyla gelirdi eve her şey, poşet moşet bilmez, onlarada 25 kuruş ödemezdik. Bakkaldan manavdan ya da pazardan fileyle dönerdi annelerimiz babalarımız. Geçen gün evi toparlarken buldum bir tane file. Hatırladım hemen büyük teyzemden yadigar. Sadece Sana yağını ve zeytin yağını bilirdik. Ayrıca Vita yağının boş kutularına çiçek ekerdi annelerimiz ablalarımız... Radyoda dinlediğimiz arkası yarınların ve maçların hala tadı damağımda, Halit KIVANÇ, Orhan AYHAN, Necati KARAKAYA. Onlardı spikerlerimiz. Servis nedir, onu da bilmezdik okula giderken. Bizden büyük ablaların eteğine yapışır,yarım saatlik yolu öyle giderdik okula. Şimdi kocaman servis aracında çocuk unutuyorlar! Yoğunluktan mı yoksa yorgunluktan mı bilemediğim. Radyoda dinlediğimiz arkası yarınların ve maçların hala tadı damağımda, Ama bizim lapa lapa kar yağsa da kapanmazdı okullar. Sadece pazardan pazara yıkansak ta ne kepeklenirdi saçımız, ne de erkenden kirlenirdi bedenimiz. Kalıp kalıp zeytin yağılı yeşil sabunları kullanırdık. Bir de kil bulduysak üstüne, ipek gibi olurdu saçlarımız. Hele ruhumuz, saygımız, onlar hiç kirlenmezdi. Çoğumuz ingilizceyi Mr ve Mrs BROWN’dan öğrendik işte çat pat. At the picnic, at the sea'yi de öyle. Çizgi filmleri de bilmezdik. Zaten çizgi film izleyecek televizyonumuz da yoktu. Çizgi romanlarda yaşardık aşkı. Teksas, Tommiks, Zagor, Mandreke her gün okuduğumuz kitaplar arasında birinci sıradaydı. Okuyan okumayanla değiştirir, maceradan maceraya koşardık onlarla. Sonra bir de Redkit çıktı ki hep at sırtında,Daltonları yaklamak için. Şarkılar dinlediğimiz plaklar, 45’likti. Öyle büyük stüdyolar değil, küçük plakçı dükkanları vardı. Hoparlörleri dışarı konur, akşama kadar kayıt yaparlardı.. Saklambaç gazetesi, Hey, Ses dergileri okurdu mahalledeki ablalar. Yazlık sinamalar yaz akşamlarının vazgeçilmeziydi. Her mahallede duvarda ya da direkte afişleri asılırdı yeni gelen filmlerin, bir de gelecek hafta oynayacak filmin. Kötü adam Erol Taş, Ekrem Bora'ydı. Kızların hayalindekiler Kadir İnanır, Cüneyt Arkın, Ediz Hun, Göksel Arsoy, erkeklerin hayalindekiler Türkan Şoray, Filiz Akın, Fatma Girik'ti. Ve ismini sayamadığım ne çok sanatçılar vardı, sanki ailedendi hepsi. Yazlık tatil köyleri falan bilmezdik. Koca bir yaz mahallede sokakta geçerdi. Bizim için yazlık da, kışlık da, tatil köyü de mahallemizdi. Sıcaktan kavrulsak da yazı, soğuktan donsak da kışı da aynı derecede severdik. Anne, baba, abla, abi, kardeş, arkadaş, konu komşu, güzel güzel geçinip giderdik işte. Bizler güzel çocuklardık, sosyaldik, elektronik yalnızlık içinde değildik. Maalesef şimdi devir çok değişti. Elbette değişim hep olacak. Ancak arkadaşlık, dostluk, kardeşlik, yardımlaşma, dayanışma, sevgi, saygı ve bizi biz yapan değerlerimiz, sonuç olarak toplumsal temellerimiz hiç değişmeseydi keşke.Belki kocaman kalabalıklar içinde yalnız hissetmezdik kendimizi. Sevgiyle kalın...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

YÜKSEL HANIM

Sanırım saat gece 12:00, sosyal medyadan bir mesaj geldiğini gördüm. Mesaja baktım, Atatürk Mahallesi Muhtar adayı Yüksel Suçin seçim çalışmalarında yaptıklarını ve seçimi kazandığı taktirde yapacaklarını benimle paylaşmak istediğini yazmış. O arada hemen belirtmek isterim ki, ben başka bir mahalle olan Şükrüpaşa Mahallesinde ikamet ediyorum. Kadınların siyasette yer almasını ve ülke yönetimininin özellikle idari kısmında kadınların var olması gerektiğine canı gönülden inanan biri olduğum için bu görüşmeyi seve seve kabul ettim. Edirnemizde bu yıl yapılacak yerel seçimlerde muhtar adayı kadınların sayısı da oldukça iyi durumda. Belediye Başkanı adaylarımızdan da kadın aday sayısının yoğunluğunu alkışlamak istiyorum. Ülkemize özellikle de Edirnemize yakışan bir tablonun varlığı gerçekten şapka çıkarılacak bir durum. Kadınlarımızın yönetimde söz sahibi olması, siyaset dilini daha naif ve seviyeli bir hale getiriyor. Yüksel Hanım'ın mahalle yönetiminde yer alac
Devamı

NİYE?

Cumhur Deniz’imin düzenli bir hayatı,  yaptığı bir spor aktivitesi vardı. Hem de tutkuyla yaptığı bir spor. Ortaokuldan mezun 👨‍🎓 olduğu yıl yaz tatilinde başlamıştı o çok sevdiği tenis 🎾 e. Hatta Antalya’ya gittiğimiz otelde tenis hocası vardı. Özel ders aldı orada da bir hafta.Tabii dönünce de tatil öncesinde yaptığı gibi tenis kursuna devam etti. Okullar açılınca da tenisi bırakmadı. Deneyimi arttıkça ve büyüdükçe tenis raketlerini yeniledi. Çok güzel tenis ayakkabı ve şortları aldı. Zaman içinde uygun gördüğü tenis turnuvalarına da katılmayı ihmal etmedi. Bir turnuva İçin hocası ve arkadaşları ile birlikte Bursa’ya gitmişlerdi de, çok mutlu dönmüştü. Özellikle üç genç aynı odayı paylaşınca odanın  halinden ve yaptıkları muhabbetlerden büyük keyif almıştı. Oysa biz tenisçileri otogardan yolcu edince ilk uzun süreli ayrılığımız diye epeyce hüzünlenmiştik. Bilemezdik bizi temelli bırakıp sonsuzluğa gideceğini😢😪. Tenis can parçamın vazgeçilmezleri arasında yerini almıştı. Biz de o
Devamı

ÖZLEDİM

Bugün yine yanına geldik. Doğum günün kutlu olsun benim canım. İyi ki sen bizim oğlumuz oldun ve bize anne baba olmayı öğrettin. Şimdi de acı çekmeyi öğreniyoruz hergün yeniden yeniden... Seni çok özledim ve senin yanına gelince de bitmiyor ki bu özlem! Çokk uzun zaman oldu değil mi? Sen de beni özledin mi? Sen tıp fakültesini kazandığında "100. yılda doktor olacak benim oğlum." diye düşünüp ne çok sevinmiştim. Seninle yaşayamadığımız çok şey var. Beyaz önlüğünle diploma aldığını, hasta muayene ettiğini göremedik örneğin. Hani sen eşinle işe giderken çocukları bize bırakacaktınız, sonra akşam işten çıkınca hem çocukları hem de sizin için hazırladığımız yemek tencerelerini kapıdan alıp gidecektiniz? Bana yine "Doktor annesi" diyorlar senin annen olduğum için. Sizin meslekte "Meslek kardeşliği" varmış. Geçen gün bir doktor hanım bu ifadeyi senin annen olduğumu bildiği için kullandı.
Devamı