HAZİRAN YAĞMURU

“Gece leylak ve tomurcuk kokuyor ;                                                                                                 Yaralı bir Şahin olmuş yüreğim;                                                                                                               Uy anam anam;                                                                                                                               Haziran da ölmek zor...”.(Hasan Hüseyin Korkmazgil)   Haziran ayı başladı .Önce havada bir yağmur kokusu başlıyor ,sonra yağmur taneleri göz yaşlarımla yarışmaya başlıyor.Tutamıyorum kendimi avazım çıktığı kadar yüreğim yetti kadar ağlıyorum.Kendi halinde yaşayan üç kişilik bir ailemiz vardı ve ben oğlumun varlığını evin bereketi,huzuru diye düşünürdüm. Ah yağmur tanecikleri nasıl göz yaşlarıma rakip çıkarsın.Ben, can parçam hayat ışığım gideli tam beş(5) ay oldu da ,yokluğunu kabullenemediğim için ağlıyorum.Sen niye ağlarsın sen de sevdiğini can parçanı mı kaybettin? Yaramız ortak mı dersin. Bu yara bilirim hiç kapanmaz ama can parçama kavuşuncaya kadar sağlık olarak kimseye muhtaç olmadan yaşamak gerek.Bize kim bakar ?Muhtaç olmadan sana kavuşmak bizim dileğimiz. Her şey çok canlı gözümün önünde.Biz geçen yıl bu vakitler farklı düşüncelerdeydik. hasta olacağını ve bu hastalığın seni bizden koparacağını nereden bilecektik. Oğlum kurul sınavlarını bitirmiş, büyük bir gayretle yıl sonu bitirme sınavlarına çalışıyordu.Evde  üçümüzde günlük koşuşturmalarımızla  meşgul olurken altı ay Sonra oğlumdan toprağı kıskanacağımı aklıma getiremezdim ..”Toprağı kıskanmakta haksız mıyım? Benim sarılamadığım bedenine toprak sarıldı, öpemediğim  yanakları toprakla buluştu.Beş ay oldu da bazı tanıdıklar “ ne çabuk geçti “ diyorlarda öyle değil elbette.Her gün lime lime oluyor yüreğim de kimse görmüyor. Sonra diyorum ki “Oğlum yataklara düşüp hasta olmamı istemezdi”.Antidepresanlarımdan alıp yürüyüş yapıyorum, yazı  yazıyorum, kitap okuyorum.Bir de teselli olur mu bilmiyorum ama kısa süreli seyahatlere çıkıyorum  da ;uy anam uy.                                                                               Yüreğim nasıl yaralı Şahin olmasın?