ACIYI BAL EYLEDİK

Bir çok insanın yarına dair yada gelecekle ilgili planları vardır. Üç ay sonra şunu yapacağız, bir hafta sonra böyle yapacağız diye. Ne kadar güzel değil mi plan yapmak? Yada güzel mi? Geleceğe ait planlar yapıp uygulamak... Sonra bir gün görüyorsunuz ki planlarınızın hiç biri tutmadığı gibi gelecek kaygınızda uçup gidebiliyor. Şu sözü çok beğenirim”Kul plan yaparken kader gülermiş”. Sonra gözünüzde ve beyninizde bir zamansızlık oluşuyor. Zaman denen şey gerçekten var mı acaba? Biz mi kafamızda yaratıyoruz bilinmez.Zaman nedir gerçekten, biz niye yaşadığımız hayatı bölümlere ayırıp anlamlandırıyoruz? Yıllar önce rahmetli anneannemle sohbet ediyoruz; kendisi de 72 yaşında o zaman.Zaten 72 yaşında da aramızdan ayrıldı biricik anneannem. Sordum anneanneme “ne anladın bu hayattan?”diye. Dedi ki “Kızım Yanyana iki ağaç düşün, bir ağacın altından diğerine geçtim.”Daha önce söz ettim sanırım , anneannem gerçekten hayatla mücadele etmiş ve hayatın zorluklarını sonuna kadar yaşamış çilekeş ama bir o kadar da güçlü ve güzel bir insandı. Benim evliliğime de çok sevinmişti. Hele bir de oğlum dünyaya gelince çok mutlu olmuştu.Çok severdi Cumhur Deniz’imi. Ve hep kızım, oğlun inşallah iyi yerlere gelecek, çok merhametli ve akıllı bir çocuk,derdi.Anneannem sonsuzluğa gittiğinde oğlum da üçbuçuk yaşındaydı. Ama o yaşta bile anneannem ayağa kalkacaksa hemen oğlumda kalkar, anneannemin elinden tutar ve yardım ederdi. Anneannem de bu çocuk Cumhurbaşkanı olacak, maşallah der, mutlu olurdu. Hayat işte böyle garip bir şey . Şu bir kaç günden beri yaşadığımız şehit haberleri benim plansızlığı anlatmamın gerçekliğini maalesef bir kez daha ortaya çıkarıyor. Oğlum yaşında bir çok genç hayata veda etmek zorunda kaldı ve yüreğim her biri için yeniden yandı, kavruldu. Bir annenin çocuğunu kaybetmesinden daha korkunç bir şey olmadığına inanıyorum. Şehitlerimize rahmet diliyorum. Ebeveynliğin bu koşullarda dayanılmaz acısını gönülden paylaşıyorum. “Ekmeği bol eyledik, Acıyı bal eyledik, Sıratı yol eyledik, Geldik bu güne”(Hasan Hüseyin Korkmazgil) dediği gibi değerli ozanımızın.Halimiz bundan ibaret işte.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

YÜKSEL HANIM

Sanırım saat gece 12:00, sosyal medyadan bir mesaj geldiğini gördüm. Mesaja baktım, Atatürk Mahallesi Muhtar adayı Yüksel Suçin seçim çalışmalarında yaptıklarını ve seçimi kazandığı taktirde yapacaklarını benimle paylaşmak istediğini yazmış. O arada hemen belirtmek isterim ki, ben başka bir mahalle olan Şükrüpaşa Mahallesinde ikamet ediyorum. Kadınların siyasette yer almasını ve ülke yönetimininin özellikle idari kısmında kadınların var olması gerektiğine canı gönülden inanan biri olduğum için bu görüşmeyi seve seve kabul ettim. Edirnemizde bu yıl yapılacak yerel seçimlerde muhtar adayı kadınların sayısı da oldukça iyi durumda. Belediye Başkanı adaylarımızdan da kadın aday sayısının yoğunluğunu alkışlamak istiyorum. Ülkemize özellikle de Edirnemize yakışan bir tablonun varlığı gerçekten şapka çıkarılacak bir durum. Kadınlarımızın yönetimde söz sahibi olması, siyaset dilini daha naif ve seviyeli bir hale getiriyor. Yüksel Hanım'ın mahalle yönetiminde yer alac
Devamı

NİYE?

Cumhur Deniz’imin düzenli bir hayatı,  yaptığı bir spor aktivitesi vardı. Hem de tutkuyla yaptığı bir spor. Ortaokuldan mezun 👨‍🎓 olduğu yıl yaz tatilinde başlamıştı o çok sevdiği tenis 🎾 e. Hatta Antalya’ya gittiğimiz otelde tenis hocası vardı. Özel ders aldı orada da bir hafta.Tabii dönünce de tatil öncesinde yaptığı gibi tenis kursuna devam etti. Okullar açılınca da tenisi bırakmadı. Deneyimi arttıkça ve büyüdükçe tenis raketlerini yeniledi. Çok güzel tenis ayakkabı ve şortları aldı. Zaman içinde uygun gördüğü tenis turnuvalarına da katılmayı ihmal etmedi. Bir turnuva İçin hocası ve arkadaşları ile birlikte Bursa’ya gitmişlerdi de, çok mutlu dönmüştü. Özellikle üç genç aynı odayı paylaşınca odanın  halinden ve yaptıkları muhabbetlerden büyük keyif almıştı. Oysa biz tenisçileri otogardan yolcu edince ilk uzun süreli ayrılığımız diye epeyce hüzünlenmiştik. Bilemezdik bizi temelli bırakıp sonsuzluğa gideceğini😢😪. Tenis can parçamın vazgeçilmezleri arasında yerini almıştı. Biz de o
Devamı

ÖZLEDİM

Bugün yine yanına geldik. Doğum günün kutlu olsun benim canım. İyi ki sen bizim oğlumuz oldun ve bize anne baba olmayı öğrettin. Şimdi de acı çekmeyi öğreniyoruz hergün yeniden yeniden... Seni çok özledim ve senin yanına gelince de bitmiyor ki bu özlem! Çokk uzun zaman oldu değil mi? Sen de beni özledin mi? Sen tıp fakültesini kazandığında "100. yılda doktor olacak benim oğlum." diye düşünüp ne çok sevinmiştim. Seninle yaşayamadığımız çok şey var. Beyaz önlüğünle diploma aldığını, hasta muayene ettiğini göremedik örneğin. Hani sen eşinle işe giderken çocukları bize bırakacaktınız, sonra akşam işten çıkınca hem çocukları hem de sizin için hazırladığımız yemek tencerelerini kapıdan alıp gidecektiniz? Bana yine "Doktor annesi" diyorlar senin annen olduğum için. Sizin meslekte "Meslek kardeşliği" varmış. Geçen gün bir doktor hanım bu ifadeyi senin annen olduğumu bildiği için kullandı.
Devamı