GELİR MİSİN

Çocukken,bazı yaz tatillerinde beni köye babaannemin yanına gönderirlerdi.En az bir ay köyde kalır, elimden geldiğince babaannemlere yardımcı olurdum.Yaşım küçüktü ama verilen görevleri de aksatmadan yapmaya çok özen gösterirdim. Niye biliyor musunuz? İzin isteyip diğer çocuklarla oynayabilmek için. Köyün çocuklarıyla da arkadaş olur;fırsat buldukça oyunlar oynardım. Sadece kalın iple yapılan salıncağa;ayakta binmeyi köydeki çocuklardan öğrenmiştim örneğin.Köyde kalırken havalar sıcak olduğu için terasta(damda)yatardık.Köye gidipte damda uyumamak olmazdı.Dedem,babaannem ve ben damda açılan yataklarımıza yanyana sıralanır,vakitlice yatardık.Çünkü sabah çok erken kalkardık.Bamya toplamaya hava henüz yeni aydınlanmışken gider,böylece bamyanın tüylerinin elimizi yakmasını engellerdik.Yada hayvanların sağımını babaannemin çok erken yapması gerekirdi ki, sürüye katabilsin. İşte o gecelerde gökyüzünü seyretmekten ve seyrederken hayal kurmaktan uzunca bir süre uykum gelmezdi.Her bir bulutu farklı bir şeye benzetip hayallerime eklemeler yapardım.Çocukluk işte;gökyüzünde bazen bir araba ,bazende bir dev belirirdi;yada güzel bir bahçe olurdu bulutlardan aniden.Yada okuduğum kitaplardaki hikayelerin kahramanları canlanırdı bulutlarda.Köye gittiğimde en çokta açık havada, damda uyukuya geçmeden önce kurduğum hayaller beni dinlendirip mutlu ederdi. Şimdi yine babaannemin köyünde damda uyuyup, uykudan önce bulutların içinden senin yeniden geldiğini hayal etsem;sen yeniden "GELİR MİSİN OĞLUM?"