BİR YUDUM

Biz bahçeye giderken yoldaki sokak canlarına bir şeyler alırız. Yemelerini görmek hem onları hem de bizi gerçekten mutlu eder. Derken, bahçemizin olduğu yerdeki bazı canların da aç olduğunu farkettik ve onları da beslemeye başladık. Zamanla aramızda öyle güzel iletişim oldu ki. Bizim arabanın sesini duydukları gibi hemen bahçenin önüne gelirler ve eğer bahçe kapısı açıksa içeriye kadar girer, bizimle oyun oynamaya başlarlar. Biz bu hayvanları sahipsiz sanıyorduk, ama başka bir bahçe sahibine aitmiş. Ancak bahçenin sahibi iş yoğunluğundan dolayı pek gelemediği için onları serbest bırakmış. Özellikle biri ile aramızda öyle güzel bir iletişim oldu ki. Kendisini sevdirmeden verdiğimiz mamayı bile yememeğe başladı. Köpekler gerçekten çok güzel canlılar ve sevildiklerini öyle iyi hissediyorlar ki, devamında karşıya da hisettiriyorlar. Ayrıca seven kişiye de o kadar sadakatla bağlanıyorlar ki, tanımlayacak sözcük bulamıyorum. Sevilmenin farkına varmak ve karşılığında da sevmek ne kadar güzel ve özel bir duygu değil mi? Ama bazen hayvanlar gibi sevmeyenleri hayatımızdan çıkarmak gerekir. Sanırım genel olarak canlılar arasındaki en sağlam ve sağlıklı iletişimde sevgiyle başlıyor. Ayrıca bu canlar sizi sevdikleri için koruma iç güdülerini de kullanıp kendilerince sıkıntı hissettikleri bir anda düşünmeden sizi korumak için yapmaları gereken ne varsa yapıyorlar da. Ama sizin için yaptıkları hiçbir şeyi daha sonra size karşı kullanmıyor, başınıza kakmıyorlar üstelik, ikiyüzlülük yapmaya da gerek duymuyorlar . Biliyorum şimdiye kadar sevgi üzerine o kadar çok insan o kadar çok şey yazdı , ama yine de sevgiyi tam anlatamamış ya da anlayamamış olmalılar ki, insanlar birbirleriyle kavga etmeye, küçümsemeye, kırmaya hatta birbirlerini katletmeye devam ediyor. Karşılıklı sevgi ve saygının kişiler arasındaki sorunların büyük bir bölümünü çözeceğine inanıyorum. Adaletsizliklerin hepsi aynıdır aslında; oysa insan kendisine yapılan adaletsizliğin en büyük olduğunu düşünür. Değil işte, hangi canlıya haksızlık yapılıyorsa adaletsizlik orada mevcuttur. En büyük din, insanın kendi vicdanıdır. Vicdanı olmayan kimsenin insanca ve sevgi ile davranmasını düşünmek hayalcilik gibi geliyor.