HİÇ BİR ŞEY TESADÜF DEĞİLDİR

Biz yeni evliyken hep bir bebeğimiz olursa adı “Deniz” olacak diye eşimle karar vermiştik. Eş, dost niye Deniz diye sorarlardı. Bilmiyorlardı ki biz bir şiirden etkilenmiştik: “Bir çocuğumuz olmalı, adı Deniz olmalı” diye sıralanan dizeler bize bu kararı verdirmişti. Biz bu şiiri genç bir delikanlıdan dinlemiştik. O kadar içten ve dokunaklı okumuştu ki. Hayal kurardım, bazen deniz gibi masmavi olacak   gözleri diye. Gözleri mavi değildi ama güneşte yeşil, denize veya havuza girdiğinde mavi, diğer zamanlarda da ela olurdu. Bazen de düşünürdüm, deniz olacaktı ya deniz gibi dalgalı olur mu diye. Sinirli ve hırçın mı olacaktı acaba?         “Deniz özgürlüktü belkide vazgeçilmez sevdaydı, gizemdi birazda.Bu ismi defalarca duymuş olabilirsiniz ancak böylesi bir farklılığı düşünmüş olabilir misiniz ?                                                                           Bebeğimiz olacağını öğrendiğimizde de çok sevinmiştik, Denizimiz geliyor diye. Sıkıntılı ve zorlu bir hamilelik 🤰 süreci

Oğlum hastaneye yatalı üç gün olmuştu ve nefes almakta güçlük çektiği için gitmiştik.Uzun  uğraş ve ricalar sonucunda akciğerlerde biriken sıvı alındığında oğlumun söylediği sözü asla unutmayacağım: “Anne, nefes alabilmenin bu kadar değerli olduğunu bilmiyordum.” Bazen günlük hayatta yaptığımız ve yaşadığımız rutinlerimizin aslında ne kadar değerli olduğunun farkında bile değiliz. Rahatça su içebilmenin ya da kahvaltı yapabilmenin ,yolda  bir arkadaşınla laflayarak  yürümenin de altın değerinde olduğunu böylece öğrendik. Erkekler sabahları sakal traşını olurken söylenirler, kendi kendilerine “yine uzamış sakallarım “diye. Hani sabahları işe ya da okula gitmek için üşenirsiniz ya. Hayır üşenmeyin, sabahleyin yataktan desteksiz kalkabilmek de meğer çok değerliymiş .                                             İşte biz kimine göre uzun sayılmayan, ama bizim için kabus olan altı (6) ay boyunca normal koşullarda belki hiç farkında olamayacağımız detayları farkettik. Örneğin hastanelerde dok

Ölüm; gitmek belki de istemediğin halde gitmek. Sormuyorlar, yoksa yeni bir başlangıç mı? Nedir ölüm? Ölmek sonsuzluk mudur yoksa? Çok fazla soru var cevapsız.Ancak bir gerçek var ki ölen kişiyi geri getiremiyorsunuz .Sıcacık tenine dokunamıyorsunuz.Sevdiğiniz hem de çok sevdiğiniz can parçanızı öpemiyorsunuz. Müthiş bir boşluk ve çaresizlik var .Giden mutlu mu acaba gittiği yerde ,onuda bilen yok .O bilinmezlik var ya, insanın iliklerine çaresizlik olarak işliyor.                           Biz büyük bir yıkım ,tarifi ve tanımı mümkün olmayan kayıp yaşadık.Bazıları başsağlığı dilerken “sizi anlıyorum “dediğinde inandırıcı gelmiyor .Çünkü bu acı bambaşka bir acı .Sizi mahvediyor,bomboş geliyor , her şey anlamını yitiriyor.Adam  damdan düşmüş. Çevresinde yardım etmek isteyenler demişler “doktor çağıralım”.Düşen adam 👨‍🎨 bu öneriye itiraz etmiş .”Olmaz, bana damdan düşen birini çağırın” demiş.Soruyorlar niye diye.Adamda cevap veriyor”Çünkü damdan düşenin halini ancak bir başka damdan dü

Oğlumun dünyaya gelmesi öncelikle benim için müthiş bir olaydı.30 undan sonra anne olmuştum.O’nu dünyaya getirmek bütün hayatımı değiştirdi.İşe gitmenin dışındaki bütün hayatımı oğluma adamıştım .Oğlumu sorgusuz sualsiz,bütün varlığımla seviyor ve onun için yapabileceğim her şeyi gerekirse hayatımdan özveride bulunarak yapmaya çalışıyordum.Şimdi bu yazımı okuyacak anneler şunu düşünmesinler;”sanki diğer annelerde ayni özveri ve emeği harcamıyor mu?”Mutlaka bir çok anne böyle yapıyordur .Ama ben içimden geldiği gibi yaşadıklarımı samimiyetle paylaşmaya çalışıyorum.Sahi birde oğlum astım bronşite yakalandı ve 6 sınıfa  kadar dört defa pönömoniye (yani zatürre)yakalandı .Takdir edersiniz bu durum zamanımızın büyük bir bölümünü oğlumun sağlığına kavuşması için ayırmamız demekti .Belkide bu kadar çok sevmemde onunla geçirdiğim vakit harcadığım emekte etkili olmuştur.Gerçi benim yakışıklı oğlum yaşıtlarına göre daha sakin ,Olgun ve mütevazi bir çocuktu.                                Bende o

Tesadüf nedir? Beklemediğiniz ,bilmediğiniz bir anda umut etmediğiniz bir kişi veya olayla karşılaşmak.Bunun da bir nedeni var.Biz geçtiğimiz hafta Orta Avrupa turuna katıldık.Şimdi “ne var bunda “ diye soracaksınız .Elbette çok normal bir durum.Tur güzergahlarımızdan biride Budapeşte idi .Bilirsiniz rehberler gideceğiniz şehirin tarihi,kültürel ve sosyo ekonomik yapısı ile ilgili bilgiler aktarır.Bizim tur rehberimizde aynı paylaşımlarda bulundu  İçinizden ne var bunda dediğinizi duyar gibiyim.                                                                                                                      Sonrada dedi ki “Burada bir bitkisel ürün var damla formatında hazırlanmış.Bu ürün bağışıklık sistemini güçlendiriyor ve kanser hastalarının hastalıkla mücadelelerine destek oluyor.”İsmini verdi ve nerede bulabileceğimizi söyledi.İşte bu konuşma benim göz yaşlarımın sel olmasına yettide arttı.İçim sızladı ,yüreğim yandı . Ben gencecik biricik oğlunu 4 ay 13 gün önce kanserden kay